- pauoninus
- Pauoninus, pen. prod. Adiectiuum. D'un paon: vt\Pauoninum ouum. Colum. Oeuf de paonnesse.
Dictionarium latinogallicum. 1552.
Dictionarium latinogallicum. 1552.
peon — Un Peon, Pauo pauonis, Pauus paui. D un paon, Pauoninus. OEufs de paon, Pauonia, vel Pauonina oua. Les ailes d un paon sont reluisantes comme pierres precieuses, Gemmantes sunt alae pauonis … Thresor de la langue françoyse